به گزارش قدس  آنلاین، این سریال پارسال فصل اول خود را روی آنتن شبکه دو برد و امسال هم پخش فصل دوم آن از دهه سوم ماه مبارک رمضان آغاز شده و امشب آخرین قسمت خود را روی آنتن می برد. فصل دوم  این مجموعه تلویزیونی به نویسندگی عباس هادیان و طاهره ولی‌پور در ادامه فصل اول به زندگی ۵ شهید مدافع حرم لشگر فاطمیون و ۵ شهید مدافع حرم مشهدی می‌پردازد. ابوالفضل حاجتمند تهیه کنندگی این مجموعه مستند داستانی ۱۰ قسمتی را بر عهده دارد و هادی حاجتمند، محمد مهدی خالقی، حسین امانی و جواد علیزاده به طور مشترک کارگردانی آن را انجام داده اند. موضوع محوری فصل اول در رابطه با اعزام متفاوت شهدای مدافع حرم ایرانی بود که به زندگینامه و نحوه شهادت هشت تن از شهدای مدافع حرم در سوریه پرداخته شد و در فصل جدید، سهم اپیزودها در پرداخت به شهدای ایرانی و افغانستانی مدافع حرم به شکلی مساوی شده است.

* استقبال مخاطبان؛ جرقه تولید فصل دوم

داستان‌های فصل اول «بچه زرنگ» درباره چگونگی اعزام شهدای مدافع حرم اهل مشهد بود، شهدایی که با وجود موانع مختلف و تلاش فراوان خود را به سوریه و مناطق جنگی این کشور رساندند. بازی برادر برخی شهدا در نقش آن شهید، حضور برخی از مادران شهدا و استفاده از خانه مدافعان حرم در برخی از قسمت‌های این مجموعه به عنوان لوکیشن اصلی از جمله ویژگی‌های داکیودرام «بچه زرنگ» در فصل اول بود که در فصل دوم هم از این تجربه استفاده شد.

ابوالفضل حاجتمند، تهیه کننده «بچه زرنگ» در این باره به خبرنگار ما می گوید: در فصل جدید به زندگی ۵ شهید ایرانی و ۵ شهید افغانستانی پرداختیم و موضوع همه اپیزودها، قصه اعزام به جبهه های مقاومت است که توسط پنج کارگردان ساخته شده است. سه قسمت توسط هادی حاجتمند، سه قسمت توسط محمدهادی امانی، دو قسمت توسط محمدمهدی خالقی، یک قسمت توسط جواد علیزاده و یک قسمت هم توسط محمدصادق رمضانی مقدم، کارگردانی شده است.

او درباره اینکه انتخاب سوژه های سریال برچه اساسی بوده، پاسخ می دهد: برخی خانواده های شهدای مدافع حرم بعد از پخش فصل اول، این نارضایتی را داشتند که چرا به قصه شهید آنها که اتفاقا قصه اعزامی متفاوت داشته، پرداخته نشده است که در این فصل به آنها هم پرداختیم.

وی با بیان اینکه در این فصل به زندگی شهدای مدافع حرم افغانستانی که از چهره های سرشناس لشکر فاطمیون هستند هم پرداخته شده است می گوید: برایمان مهم بود که کارگردانها نسبت به شهدای مدافع حرم شناخت داشته باشند و از این فضا و اتمسفر دور نباشند. لوکشین هم در مشهد و اطراف آن بود.

حاجتمند با یادآوری اینکه بازخوردهای خوبی که از پخش فصل اول «بچه زرنگ» گرفتند باعث شد تا مدیران شبکه دو، پیشنهاد ساخت فصل دوم را بدهند، عنوان می کند: امیدوارم بازخوردهای این فصل هم آنقدر خوب باشد که سریال فصل سومی هم داشته باشد.

* اعتماد به گروه های شهرستانی

او با اشاره به اعتماد صدا و سیما به تولیدات گروه های غیرتهرانی و تمرکززدایی در سریال سازی خاطرنشان می کند: در گذشته تولیدات شبکه ها، متمرکز در پایتخت بود ولی چند سال است که جریان تولید فیلم و سریال در خارج از تهران راه افتاده و مدیران شبکه ها به فیلمسازان شهرستانی هم اعتماد می کنند.

حاجتمند با بیان اینکه برای ساخت «بچه زرنگ» از عوامل فنی حرفه ای استفاده شده است درباره تفاوت هزینه های تولید در تهران با شهرستان، توضیح می دهد: در بخش عوامل فنی، هزینه ها فرقی ندارد اما هزینه در تولید و تعداد روزهای فیلمبرداری در شهرستانها قابل مدیریت و کاهش است. همچنین بخش دستمزد بازیگران، هزینه های زیادی را به تهیه کننده تحمیل می کند که در سریال «بچه زرنگ» سعی کردیم این بخش را مدیریت کنیم به همین دلیل بازیگر چهره نداریم.

او اضافه می کند: به دلیل قالب مستند داستانی سریال، سعی کردیم که در بین بازیگران تئاتر، نزدیک ترین چهره ها به چهره شهدا را انتخاب کنیم اما خواست شهدا این بود که سراغ خانواده هایشان و برادران شهدا برویم تا آنها در نقش برادر شهیدشان بازی کنند و با اینکه نابازیگر بودند اما بازی ضعیفی نداشتند و چنین ایده ای برای این پژوره جواب داد.

حاجتمند معتقد است آشنایی خانواده شهدا با روحیات و شخصیت شهید باعث می شود که بازی ها واقعی تر باشد، یادآور می شود: حتی پدر و مادر شهید بجای نقش خودشان در سریال بازی کردند. بعد از اینکه تولید سریال تمام شد، مادر شهیدی گفت من پاره تنم را دوباره اعزام کردم و پسرم دوباره شهید شد. خوشبختانه همراهی خیلی خوبی را از سوی خانواده شهدا شاهد بودیم چون می خواستند نام و راه شهیدشان زنده بماند. برخی از برادران شهدا هم باور داشتند که خود شهید از آنها خواسته که نقششان را ایفا کنند وگرنه نه بازیگر بودند و نه بازیگری می دانستند.

* یافتن لحظات ناب و دراماتیک

محمدصادق رمضانی مقدم، فیلمساز جوان مشهدی که بیشتر بخاطر مستندهایی که درباره شهدای لشکر فاطمیون ساخته شناخته می شود، چند سال پیش مستند بلندی درباره شهید مدافع حرم «سید حسن حسینی» با نام جهادی سیدحکیم ساخته بود که برنده جایزه بهترین مستند بخش سیدالشهدا جشنواره مقاومت شد، او در این سریال، ساخت اپیزودی درباره سیدحکیم را بر عهده داشت. رمضانی مقدم درباره روند تولید اپیزود شهید سیدحکیم توضیح می دهد: ساخت مستند داستانی، ویژگی های جذاب و دشوار دارد. بخش زیادی از اتفاقات دراماتیک که برای این شهدای بزرگوار رخ داده در منطقه نبرد بوده است. سید حکیم در ایران مغنی بود و به واسطه تجربه نظامی که در جهاد افغانستان داشت، در جبهه های نبرد سوریه هم اتفاقات شگرفی را رقم زد و مسوول اطلاعات تیپ ابوالفضل (ع) لشکر فاطمیون شد. شهید ابوحامد (فرمانده لشگر فاطمیون) هم در ایران یک بنا بود اما کم کم به فرماندهی لشکر رسید. این بزرگواران اتفاقات عجیب و بزرگی را در سوریه رقم زدند که جزئیات و پرداخت های زیادی داشت ولی امکانات تولید ما محدود بود.

وی یکی از محدودیت های جدی را عدم امکان فیلمبرداری در سوریه دانسته و می افزاید: باید به مقطعی غیر از جبهه های جنگ می پرداختیم. اگر قرار بود که صحنه های سوریه را نشان دهیم نیاز به پشتیبانی بیشتری داشتیم از اینرو کار ما در روایت سخت بود چون به روایت هایی از زندگی شخصی این  شهدا محدود می شدیم و باید لحظات ناب و دراماتیک را در زندگی شخصی آنها جستجو می کردیم.

* چالش مجموعه های بیوگرافی

این فیلمساز ادامه می دهد: مسئله دیگری که باعث دشواری انجام پروژه می شد این بود که این تحول و اتفاق در زمانی طولانی برای این آدم ها رخ داده بود و محدود به یک مقطع زمانی خاص نمی شد. نمایش این مسیر طولانی، کار سختی است و معمولا مجموعه های بیوگرافی با این چالش مواجهند که باید اتفاقات یک بازه زمانی طولانی را در زمانی اندک نشان دهند. عوامل تولید از فصل قبل به این نتیجه رسیده بودند که با انتخاب ساختار «مستند داستانی» و نمایش برش هایی از زندگی این افراد و اتصال این برشها به روایت راوی در قالب گفتار متن، می توان این مشکل را رفع کرد چون حجم محتوا و اطلاعات زیاد است و ما با مقاطع مختلف و پراکنده ای روبرو هستیم که این مقاطع باید بهم ارتباط پیدا کند. این موضوع، کار را در زمینه فیلمنامه و روایت سخت کرده بود و در تولید هم مشکلات خودش را داشت.

رمضانی مقدم درباره انتخاب بازیگر در این پروژه که به دو شیوه کاملا متفاوت انجام شده بود، می گوید: هم از ظرفیت خانواده شهدا استفاده شد و هم از توانایی بازیگران مستعد تئاتر مشهد که من شیوه دوم را انتخاب کردم و نزدیک ترین بازیگر از نظر چهره به شهید حسینی را برگزیدم. اپیزودی که من ساختم به دلیل لحظات دراماتیک و احساسی آن، از پس نابازیگرها برنمی آمد.

این فیلمساز که بازه زمانی دهه هفتاد تا نود را در اثرش به تصویر کشیده، با پیچیدگی های زیادی در روایت و همچنین صحنه و گریم مواجه بود که به گفته خودش در حد بضاعت و توانایی گروه از کمبودها و محدویت ها عبور کرده اند.